ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΕΠΙΣΗΜΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ

«Καιρὸς τοῦ σιγᾶν καὶ καιρὸς τοῦ λαλεῖν» (Εκκλησιαστής 3, 7)

«Γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς.» (Ιω. 8,32)

ΦΑΤΡΙΑ, ΑΝΤΙΣΥΝΟΔΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΚΑΙ ΣΧΙΣΜΑ

ΤΩΝ ΠΡΩΗΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ ΜΑΣ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΙ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Βρισκόμαστε στην πολύ δυσάρεστη θέση να ανακοινώσουμε, με πόνο ψυχής, ότι οι πρώην Επίσκοποι μας Ιάκωβος και Ιγνάτιος μετά της Μονής Παναγουλάκη και ετέρων τριών Ιερομονάχων δημιούργησαν από εμπάθεια και μίσος αδικαιολόγητο σχίσμα όπως διακαώς ποθούσαν και διακήρυτταν ήδη από το 2017. Αρχι-Τέκτονας του Σχίσματος είναι ο Μεσσηνίας κ. Ιάκωβος στον οποίο χρεώνεται (με το περιβάλλον του) η ηθική αυτουργία, η κατασυκοφάντηση και εξύβριση του αοιδίμου Πρωθιεράρχου μας κυρού Χρυσοστόμου (+2003) ως "αιρετικού που δεν τον μνημονεύει" και του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτού Αττικής και Μεγαρίδος κ.κ. Κοσμά. Επιπλέον φέρει την ηθική ευθύνη για συκοφαντίες, εξυβρίσεις, ενίσχυση φατρίας εμπαθών κληρικών, μεθόδευσης σπίλωσης Κληρικών, ζώντων και κεκοιμημένων, τη διασπορά του μίσους του ψεύδους, του φανατισμού. Η παραποίηση εκφράσεων δια της κοπτοραπτικής, εγγράφων και ηχητικά, η εξώθηση φανατισμένων οπαδών, λαϊκών και ασεβών ρασοφόρων, να σπάνε Ιερούς Ναούς, να βιαιοπραγούν κατά κληρικών και λαϊκών, την ηθική εξόντωση του Σεβ/του Αττικής κ. Κοσμά, ακόμη και την κακοποίηση του. Όλα αυτά εν μέσω της Αγίας Τεσσαρακοστής και κατά παράβαση πλειάδος Ιερών Κανόνων, δείχνοντας ότι κατέχονται υπό πνεύματος "αγρίου" και όχι πάντως "Αγίου". Δυστυχώς, πέρα από μια φατρία (όπως τους ονόμαζε ο αοίδιμος Θηβών κυρός Χρυσόστομος) τριών ιερομονάχων, συνευδόκησε ο επίσκοπος Φθιώτιδος κ. Ιγνάτιος, κολακευόμενος ως "Πρόεδρος" και φοβούμενος το μένος και την επίδραση στο Μοναστήρι που διαβιοί. Έχει όμως ακέραιη την ευθύνη διότι χωρίς την συνδρομή του, δεν θα συντελούνταν το αποτρόπαιο αυτό Σχίσμα των Ιακωβιτών. Ας θυμάται ο αγαπητός επίσκοπος κ. Ιγνάτιος το ιστορικό παράδειγμα του πρώην Κορινθίας Καλλίστου. Κι εκείνος τον "Πρόεδρο Συνόδου" παρίστανε για λίγα έτη αλλά εκείνοι που τον χρησιμοποίησαν τον "πέταξαν" έξω από το Μοναστήρι του, αφού δεν τους ήταν χρήσιμος πια. Οι ίδιοι, χαμηλής παιδείας και πνευματικής καταστάσεως,  που τον εξύβριζαν και του έκαναν επίθεση σε Τύρναβο την περίοδο των Χριστουγέννων, Θεσσαλονίκη παλαιότερα και στην πανήγυρη της Παναγίας Γοργοϋπηκόου, θα είναι αυτοί που θα τον "πετάξουν" στον κάλαθο της ιστορίας, όταν δεν θα τους είναι χρήσιμος ή δεν θα ικανοποιεί τις επιθυμίες τους. Δεν θα αναφερθούμε, επί του παρόντος, σε όλο το μίσος, την εμπάθεια και την μεθόδευση συγκεκριμένων προσώπων, σεβόμενοι την πιο κατανυκτική περίοδο του έτους, την Μεγάλη Σαρακοστή, περίοδο μετανοίας, συγγνώμης, έργων αγάπης και σιωπής.

Παραθέτουμε σημαντικά έγγραφα όπως την τελευταία επιστολή του αοιδίμου Πρωθιεράρχου μας Θηβών κυρού Χρυσοστόμου προς τον Μεσσηνίας Ιάκωβο. Ο ίδιος προσπάθησε να αποσπάσει υπογραφή ανατροπής από τον  Μακαριστό Πρωθιεράρχη κυρό Χρυσόστομο αλλά ο αείμνηστος αρνήθηκε και του συνέστησε (χωρίς ο κ. Ιάκωβος να το λάβει ποτέ υπ' όψιν) "να προσέχει τα μίση"! Οι Μητροπολίτες Θηβών και Αττικής ήταν στο στόχο των σχισματοποιών ήδη από το 2017 διότι τόλμησαν σαν Αρχιερείς (!) να γράψουν μελέτες Ποιμαντικών θεμάτων με εκκλησιολογικές προεκτάσεις για την αποκατάσταση των Σχισμάτων και τη σωτηρία αθανάτων ψυχών. Έκτοτε το πνεύμα του Ιούδα περιήλθε σε διάφορες ταραγμένες ψυχές που διαφώνησαν.

Επιπλέον, παραθέτουμε τις απαντήσεις του Σεβ/του Μητροπολίτου Αττικής κ. Κοσμά στην τελευταία συνεδρίαση της Ιεραρχίας, η οποία στιγματίστηκε από άρνηση υπογραφής του προτεινόμενου εγγράφου περιβάλλοντος του κ. Ιακώβου, την από κοινού μελέτη και διόρθωση με στόχο την κοινή υπογραφή και καταλλαγή κατά την εκκλησιαστική τάξη. Αρνούμενοι, πέραν του 3ώρου, οι επίσκοποι Ιάκωβος και Ιγνάτιος να υπογράψουν το κείμενο τους και παράλληλα απαιτώντας να υπογράψει ο Σεβ/τος Αττικής κ. Κοσμάς μόνος, κατόπιν της αποχώρησης του Σεβ/του Αττικής, υπέγραψαν φατριαστικώς και εξωσυνοδικώς το μη εγκεκριμένο υπό της Συνόδου κείμενο τους μετά μόλις 4 ιερομονάχων και παρέσυραν και απλοϊκούς ιερείς ότι αν δεν το υπογράψουν "θα γίνει σχίσμα"! Ο πραγματικός τους σκοπός, όμως, ήταν ακριβώς η μεθοδεύση του ιακωβίτικου σχίσματος και η επιβολή αντικανονικής καθαίρεσης στο Σεβ/το Αττικής κ. Κοσμά, αποπτύοντας ακόμη και την Αρχιεροσύνη τους! Στη συνέχεια επέβαλαν πραξικοπηματικώς, αντισυνοδικώς και κατά πάραβαση των Ιερών Κανόνων "επ' αόριστον αργία" εν είδη καθαίρεσης (!) χωρίς ουσιαστικό κατηγορητήριο και χωρίς δίκη, με τοποθέτηση "Τοποτηρητή". Χωρίς να λαμβάνουν υπ' όψιν ούτε τις αδελφές Εκκλησίες Κύπρου και Ρωσσίας, κατήγοροι και δικαστές! Ο Σεβ. Μητροπολίτης Αττικής, λαμβάνοντας υπ' όψιν τους Ιερούς Κανόνες και την Αρχιερατική του ευθύνη έναντι του Θεού, την αντικανονική και ιδιοτελή διαδικασία να αρπάξουν τους Ιερούς Ναούς της Ιεράς Μητροπόλεως Γ.Ο.Χ. Αττικής και κατόπιν να τον "ξεφορτωθούν" με καθαίρεση, την απόφαση των Επιτροπών των ενοριών της Αττικής και του Ορθοδόξου λαού να μην ενδώσουν στο πραξικόπημα και το σχίσμα, διέκοψε προσωρινώς (κατά τους Θείους και Ιερούς Κανόνες) την Εκκλησιαστική κοινωνία μετά των δύο Αρχιερέων ώστε να τους προφυλάξει από τον ολισθηρό γκρεμό του σχίσματος και παράλληλα να μην αφήσει το λογικό Ποίμνιο βορά στους νοητούς λύκους των αιρέσεων. Την ίδια περίοδο, ο Ιερός Κλήρος της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Κύπρου όπως και η Ιερά Μονή Οσίων Αγιορειτών Πατέρων Οινόης Αττικής καταδικάζουν ομοίως τον φατριασμό και μελετώμενο σχίσμα των 2 επισκόπων και των συνεργατών τους.

Παρά την επιβεβλημένη ενέργεια της διακοπής της κοινωνίας μετά των φατριαστών Αρχιερέων, απάντησε στις δύο προσχηματικές κλήσεις και παρέστη προσωπικώς κατά την τελευταία (παρότι αντικανονικές μέσα σε λίγες μέρες, ενώ απαιτείται τουλάχιστον μήνας κάθε φορά και συνεδρίαση εκτός Σαρακοστής) για να τους γλιτώσει από την αμαρτία του σχίσματος. Το περιβάλλον όμως του επισκόπου Ιακώβου Κιτσαντά και των συνεργατών  είχε ήδη προαποφασίσει το Σχίσμα, την εδραίωση του μίσους και του φανατισμού, σε συνέχεια λαϊκών δικαστηρίων σπίλωσης και συκοφάντησης και στην αγνόησή έγγραφων διευκρινίσεων και καταλλάγης. Έβαψαν τα χέρια τους με το αίμα του σχίσματος, με ψευδολογίες κατά μίμηση του πατέρα του ψεύδους και με απειλές κατά των ορθοδόξων πιστών και των Ιερών Ναών τους, αρνούμενοι τον διάλογο και την καταλλαγή για να επιτύχουν προσωπικές σκοπιμότητες. Βρήκε υπόσταση σε εμπαθή πρόσωπα ο διάβολος των σχισμάτων.

Σταματούμε τη σύντομη ενημέρωση εδώ, με την ελπίδα να μην χρειαστεί να ενημερώσουμε περαιτέρω πριν την εβδομάδα του Αγίου Πάσχα. Έκαστο μέλος της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας (κλήρος, μονάζοντες και λαός) καλείται να λάβει την ιστορική ευθύνη ενώπιον της Αλήθειας και της Εκκλησίας του Χριστού, προασπίζοντας την Αποστολική Διαδοχή και Πίστη των Αγίων Πατέρων και των Οικουμενικών Συνόδων, καλώντας σε μετάνοια και συναίσθηση όσων σχίζουν τον άρραφο χιτώνα του Χριστού σπιλώνοντας τον αιωνόβιο Ιερό Αγώνα των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών.  Καλή μετάνοια και φώτιση σε όλους μας!

 Θηβών Χρυσόστομος Τελευταία Επιστολή Προς πρ. Μεσσηνιας (5-1-2023) by ΚΗΡΥΞ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ on Scribd

Αττικής Κοσμά -ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΙΣ- 2023-03-19 by ΚΗΡΥΞ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ on Scribd

Προσωρινη Διακοπη Εκκλησιαστικης Κοινωνιας Αττικης Κοσμα Μετα Των Αρχ. Φθιώτιδος & Μεσσηνίας by ΚΗΡΥΞ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ on Scribd

ΕΚΚΛΗΣΙΑ Γ.Ο.Χ. ΚΥΠΡΟΥ by ΚΗΡΥΞ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ on Scribd

Απάντησις Εις Ιγνάτιο 20-2-2024 Για Την Σύγκληση by ΚΗΡΥΞ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ on Scribd

Πρώτη Απολογία Αττικής Κοσμά (10-3-2024) by ΚΗΡΥΞ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ on Scribd

Αττικής Κοσμά Απάντησις Εἰς Την 2αν Κλήσιν Προς Απολογίαν (24-3-2024) by ΚΗΡΥΞ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ on Scribd

Απάντηση Του Αττικής Κοσμά Στην 3η Κλήση Προς Απολογία (2-4-2024) by ΚΗΡΥΞ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ on Scribd

Πρακτικό Συνεδριάσεως Επιτρόπων Ι. Μητρ. Αττικής & Μεγαρίδος 29-2-2024 by ΚΗΡΥΞ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ on Scribd

Δήλωσις Αττικής Κοσμά Πλήρους Αποδοχής Των Οικ. Συνόδων by ΚΗΡΥΞ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ on Scribd

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΤΑ ΨΕΥΔΟΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΩΝ

ΤΜΗΜΑ ΑΠΟ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΑΓΙΟΥ ΘΗΒΩΝ by ΚΗΡΥΞ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ on Scribd

ΙΕΡ-ΧΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΤΖΑΝΗ (2003) -ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΔΕΙΚΤΟΥ ΟΧΙ Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ by ΚΗΡΥΞ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ on Scribd

Θηβών Χρυσόστομου Κατά π. Ευθυμίου Επιφανίου 08-2017 by ΚΗΡΥΞ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ on Scribd

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Οι δύο φύσεις του Χριστού ενώθηκαν μεταξύ τους 

χωρίς μετατροπή και μεταβολή

Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού

Έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως

"Όλος ην εν τοις κάτω, και των άνω ουδόλως απήν ο απερίγραπτος Λόγος·

συγκατάβασις γαρ θεϊκή, ου μετάβασις δε τοπική γέγονε·

και τόκος εκ Παρθένου θεολήπτου..."

Απόδοση στην νέα ελληνική Αρχιμανδρίτης Δωρόθεος Πάπαρης (Νυν "Μητροπολίτης" Ν. Ημ. Δράμας)

Για τις δύο φύσεις: Οι (δύο) φύσεις (του Χριστού) ενώθηκαν μεταξύ τους χωρίς μετατροπή και μεταβολή, χωρίς ούτε η θεία φύση να χάσει την απλότητά της, ούτε βέβαια η η ανθρώπινη να μεταβληθεί σε θεία φύση ή να καταλήξει σε ανυπαρξία, ούτε τέλος από τις δύο να βγει μία σύνθετη φύση.

Διότι η σύνθετη φύση δεν μπορεί να είναι ομοούσια με καμία από τις δύο φύσεις που τη συνέθεσαν, αφού από διαφορετικά στοιχεία προήλθε κάτι άλλο· για παράδειγμα, το σώμα το οποίο αποτελείται από τέσσερα στοιχεία δεν είναι ομοούσιο ούτε με τη φωτιά, ούτε λέγεται φωτιά, ούτε λέγεται αέρας ή νερό ή γη, ούτε με κάποιο απ’ αυτά είναι ομοούσιο.

Εάν, λοιπόν, σύμφωνα με τους αιρετικούς, ο Χριστός, μετά την ένωση των δύο φύσεων, είχε μία σύνθετη φύση, τότε η φύση του από απλή μετατράπηκε σε σύνθετη· και ούτε είναι ομοούσιος με τον Πατέρα του που έχει απλή φύση, ούτε με τη μητέρα του (διότι αυτή δεν είναι σύνθετη από θεία και ανθρώπινη φύση), ούτε βέβαια μετέχει στη θεία και ανθρώπινη φύση, ούτε πάλι θα ονομασθεί Θεός ή άνθρωπος, αλλά μόνον Χριστός.

Και το όνομα Χριστός δεν θα είναι γι’ αυτούς το όνομα της υποστάσεως του, αλλά της μιας του φύσεως.

Εμείς όμως θεωρούμε ως αλήθεια ότι ο Χριστός δεν έχει μία σύνθετη φύση, ούτε είναι κάτι άλλο που προήλθε από κάτι άλλο, όπως ο άνθρωπος από ψυχή και σώμα ή όπως το σώμα από τέσσερα στοιχεία, αλλά λέμε ότι προήλθαν τα ίδια από διαφορετικά στοιχεία· ομολογούμε, δηλαδή, ότι είναι και λέγεται τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος που έχει δύο φύσεις και είναι σε δύο φύσεις, τη θεία και την ανθρώπινη.

Το όνομα Χριστός το αποδίδουμε στην υπόσταση, που δεν λέγεται μονομερώς, αλλά δηλώνει τις δύο φύσεις.

Διότι ο ίδιος καθαγίασε τον εαυτό του, καθαγιάζοντας από τη μια ως Θεός το σώμα με τη θεότητά του, και από την άλλη καθαγιαζόμενος ως άνθρωπος· διότι ο ίδιος είναι και το ένα και το άλλο. Και η θεία φύση καθαγιάζει την ανθρώπινη.

Αν, δηλαδή, ο Χριστός, ο οποίος είναι ομοούσιος με τον Πατέρα, έχει σύνθετη φύση, τότε και ο Πατέρας θα είναι σύνθετος και ομοούσιος με τη σάρκα, πράγμα το οποίο είναι άτοπο και πολύ βλάσφημο.

Και πώς μία φύση θα μπορέσει να δεχθεί τις αντίθετες διαφορές των φύσεων;

Πώς είναι, δηλαδή, δυνατόν η ίδια φύση να είναι ταυτόχρονα κτιστή και άκτιστη, θνητή και αθάνατη, περιγραπτή και απερίγραπτη;

Αν πάλι λέγοντας ότι ο Χριστός έχει μία φύση, τη θεωρούν απλή ή μήπως θα πουν ότι αυτός είναι μόνον Θεός και θα θεωρήσουν την ενανθρώπηση φανταστική ή ότι είναι μόνον άνθρωπος, σύμφωνα με τη διδασκαλία του Νεστορίου;

Και πού είναι τότε η τελειότητα της θείας και της ανθρωπίνης φύσεως;

Και πότε θα δεχθούν ότι ο Χριστός έχει δύο φύσεις, εφόσον λένε ότι μετά την ένωση αυτός έχει μία σύνθετη φύση;

Διότι όλοι γνωρίζουν ότι ο Χριστός, πριν την ένωση, είχε μια φύση μόνο.

Αλλά αυτό είναι εκείνο που οδηγεί τους αιρετικούς στην πλάνη, ότι ταυτίζουν τη φύση με την υπόσταση. Επειδή μάλιστα ισχυριζόμαστε ότι είναι μία η φύση των ανθρώπων, πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτό το λέμε όχι αποβλέποντας στον ορισμό της ψυχής και του σώματος· διότι είναι αδύνατο να λέμε ότι η ψυχή και το σώμα, αν συγκριθούν μεταξύ τους, έχουν μία φύση.

Αλλά επειδή υπάρχουν πάρα πολλές υποστάσεις των ανθρώπων, και η φύση όλων έχει τον ίδιο ορισμό, διότι όλοι είναι σύνθετοι από ψυχή και σώμα, και όλοι μετέχουν στη φύση της ψυχής και έχουν τη φύση του σώματος, λέμε ότι η κοινή εμφάνιση των πολλών και διαφορετικών υποστάσεων έχει μία φύση· καθεμία, δηλαδή, υπόσταση έχει δύο φύσεις και υπάρχει με τις δύο φύσεις, εννοώ την ψυχή και το σώμα.

Για τον Κύριό μας Ιησού Χριστό όμως δεν είναι δυνατόν να εννοήσουμε κοινή μορφή· διότι ούτε έγινε ούτε υπάρχει ούτε ποτέ θα γίνει άλλος Χριστός από θεία και ανθρώπινη φύση, ο ίδιος τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος στη θεία και ανθρώπινη φύση.

Γι’ αυτό δεν μπορούμε να πούμε ότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός έχει μία φύση· όπως λέμε για το άτομο ότι αποτελείται από ψυχή και σώμα, έτσι λέμε και για τον Χριστό ότι αποτελείται από θεία και ανθρώπινη φύση. Εκεί βέβαια έχουμε άτομο, αλλά ο Χριστός δεν είναι άτομο· και ούτε έχει ο Χριστός μια μορφή που ανήκει στην κατηγορία του αγαθού.

Γι’ αυτό υποστηρίζουμε ότι η ένωση προήλθε από δύο τέλειες φύσεις, τη θεία και την ανθρώπινη, όχι με συμφυρμό ή σύγχυση ή ανάμειξη, όπως είπε «το θεόσταλτο κακό» ο Διόσκορος, ο Ευτυχής και ο Σεβήρος και η ασεβής συμμορία τους· ούτε υποστηρίζουμε ότι η ένωση ήταν προσωπική ή σχετική ή ανάλογα με την αξία ή με ταύτιση της θελήσεως ή με ισοτιμία ή με ταύτιση του ονόματος ή με συγκατάβαση, όπως είπε ο εχθρός του Θεού Νεστόριος, ο Διόδωρος και ο Θεόδωρος Μοψουεστίας και η δαιμονική συντροφιά τους· αλλά ομολογούμε ότι ο Υιός του Θεού έγινε με σύνθεση, δηλαδή υποστατικά χωρίς μεταβολή και αλλοίωση, χωρίς διαίρεση και διάσπαση και με δύο φύσεις τέλειες που έχουν την ίδια υπόσταση, εννοώ της θείας και ανθρωπίνης φύσεώς του· ομολογούμε ότι οι δύο φύσεις διατηρούνται στο πρόσωπό του μετά την ένωση, χωρίς να θεωρούμε ότι η καθεμία υπάρχει ξεχωριστά, αλλά είναι ενωμένες και οι δύο σε μία σύνθετη υπόσταση.

Υποστηρίζουμε ότι η ένωση είναι ουσιαστική, δηλαδή αληθινή και όχι φανταστική. Ουσιαστική, όχι με την έννοια ότι οι δύο φύσεις αποτέλεσαν μία σύνθετη φύση, αλλά ενώθηκαν μεταξύ τους πραγματικά σε μία σύνθετη υπόσταση του Υιού του Θεού.

Και υποστηρίζουμε ότι παραμένει η ουσιώδης διαφορά τους· διότι το κτιστό παρέμεινε κτιστό και το άκτιστο άκτιστο· το θνητό παρέμεινε θνητό και το αθάνατο αθάνατο· το περιγραπτό παρέμεινε περιγραπτό και το απερίγραπτο απερίγραπτο· το ορατό παρέμεινε ορατό και το αόρατο αόρατο· το ένα ακτινοβολεί με τα θαύματα και το άλλο υπέπεσε στις συκοφαντικές ύβρεις.

Ο Λόγος κάνει δικά του τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά· διότι αυτά που ανήκουν στην αγία του σάρκα είναι δικά του, και μεταδίδει στη σάρκα του από τα δικά του με τον τρόπο της αντιδόσεως, επειδή τα δύο μέρη αλληλοπεριχωρούνται και είναι ενωμένα υποστατικά και επειδή ο ενεργών τα θεία και τα ανθρώπινα είναι ένας με τη μία και την άλλη φύση που βρίσκονται σε κοινωνία μεταξύ τους.

Γι’ αυτό το λόγο λέμε ότι ο Κύριος της δόξης σταυρώθηκε, αν και δεν έπαθε τίποτε η θεία του φύση· και ακόμη ομολογούμε ότι ο Υιός του ανθρώπου πριν από το πάθος του είναι στον ουρανό, όπως το είπε ο ίδιος ο Κύριος· διότι ο Κύριος της δόξης ήταν ένας και ο ίδιος, αυτός που από τη φύση του ήταν αληθινά Υιός του ανθρώπου, δηλαδή αυτός που έγινε άνθρωπος· και γνωρίζουμε τα θαύματα και τα πάθη του, μολονότι αυτός με τη μία φύση έκανε θαύματα και με την άλλη υπέμεινε τα πάθη.

Διότι γνωρίζουμε ότι, όπως είναι μία η υπόστασή του, έτσι παραμένει ουσιώδης η διαφορά των φύσεών του. Πώς, δηλαδή, θα μπορούσε να μείνει η διαφορά, εάν δεν παρέμεναν αυτά που έχουν διαφορά μεταξύ τους; Διότι η διαφορά υπάρχει μεταξύ διαφορετικών.

Λέμε, λοιπόν, ότι αυτός συνδέεται με τα (δύο) άκρα, χάρη στην αιτία με την οποία οι φύσεις του Χριστού διαφέρουν μεταξύ τους, χάρη δηλαδή στην αιτία της ουσίας· χάρη στη θεία φύση είναι ενωμένος με τον Πατέρα και το Πνεύμα, και χάρη στην ανθρώπινη με τη μητέρα και όλους τους ανθρώπους. Και χάρη στην αιτία με την οποία είναι ενωμένες οι φύσεις του, λέμε ότι αυτός διαφέρει από τον Πατέρα και το Πνεύμα, αλλά και με τη μητέρα και τους άλλους ανθρώπους· διότι οι φύσεις είναι ενωμένες χάρη στην υπόστασή του· καθώς έχουν μία υπόσταση και σχετικά μ’ αυτήν διαφέρουν με τον Πατέρα, το Πνεύμα, τη μητέρα και εμάς.

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΟΙΔΙΜΟΥ ΘΗΒΩΝ ΚΥΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

 Κατά το ετήσιον αυτού Ιερόν Μνημόσυνον υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος κ. Κοσμά στον Ι.Ν. Ευαγγελιστρίας Πεύκης Αττικής.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ

 Ενοριακός Ιερός Ναός Γ.Ο.Χ. Κατερίνης Πιερίας 

Αγίας Αικατερίνης, Προφήτη Ηλία & Ταξιάρχη Μιχαήλ 

Ιερούργησε ο Παν/τος Ιερομόναχος π. Ευθύμιος Κωτούλας 

Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, στην Ε’ διδαχή του αναφέρεται στο πώς πρέπει να γίνεται το σημείο του σταυρού και τι σημαίνει:

«Ακούσατε, χριστιανοί μου, πώς πρέπει να γίνεται ο σταυρός και τι σημαίνει.

Μας λέγει το ιερόν Ευαγγέλιον πως η Αγία Τριάς, ο Θεός, δοξάζεται εις τον ουρανόν περισσότερον από τους αγγέλους. Τι πρέπει να κάμης και εσύ;

Σμίγεις τα τρία σου δάκτυλα με το δεξιόν σου χέρι και μη μπορώντας να ανεβής εις τον ουρανόν να προσκυνήσης, βάνεις το χέρι σου εις το κεφάλι σου, διατί το κεφάλι σου είναι στρογγυλό και φανερώνει τον ουρανόν και λέγεις με το στόμα: Καθώς εσείς οι άγγελοι δοξάζετε την Αγίαν Τριάδα εις τον ουρανόν, έτσι και εγώ, ως δούλος ανάξιος, δοξάζω και προσκυνώ την Αγία Τριάδα.

Και καθώς αυτά τα δάκτυλα, είναι τρία είναι ξεχωριστά, είναι και μαζί έτσι και η Αγία Τριάς, ο Θεός, τρία πρόσωπα, και ένας μόνος Θεός.

Κατεβάζεις το χέρι σου από το κεφάλι και το βάνεις εις την κοιλίαν σου και λέγεις:

Σε προσκυνώ και σε λατρεύω, Κύριέ μου, ότι κατεδέχθης και εσαρκώθης εις την κοιλίαν της Θεοτόκου διά τας αμαρτίας μας.

Το βάζεις πάλιν εις τον δεξιόν σου ώμον και λέγεις:

Σε παρακαλώ, Θεέ μου, να με συγχωρήσης και να με βάλης εις τα δεξιά σου με τους δικαίους.

Βάνοντάς το πάλι εις τον αριστερόν ώμον, λέγεις:

Σε παρακαλώ, Κύριέ μου, μη με βάλης εις τα αριστερά με τους αμαρτωλούς.

Έπειτα, κύπτοντας κάτω εις την γην:

Σε δοξάζω, Θεέ μου, σε προσκυνώ και σε λατρεύω, ότι, καθώς εβάλθηκες εις τον τάφον, έτσι θα βαλθώ και εγώ.

Και όταν σηκώνεσαι ορθός, φανερώνεις την Ανάστασιν και λέγεις:

Σε δοξάζω, Κύριέ μου, σε προσκυνώ και σε λατρεύω, πως αναστήθηκες από τους νεκρούς, διά να μας χαρίσης την ζωήν την αιώνιον. Αυτό σημαίνει ο πανάγιος σταυρός».

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΥΚΗ ΑΤΤΙΚΗΣ

Με λαμπρότητα πανηγύρισε ο ιστορικός Ιερός Ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στην Πεύκη Αττικής. Η εφετινή, σπάνια σύμπτωση της Θεομητορικής εορτής με την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως προσέδωσε μεγαλύτερη κατάνυξη. Αφ' εσπέρας τελέστηκε ο εόρτιος Εσπερινός ενώ κατά την κυριώνυμο ημέρα τελέστηκε πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία υπό του οικείου Μητροπολίτη, Σεβασμιωτάτου Αττικής και Μεγαρίδος κ. Κοσμά βοηθούμενου υπό του νεοχειροτονηθέντος Ιερομονάχου, Παν/του π. Αθανασίου Δημουλά. Τον θείο λόγο κήρυξε καταλλήλως ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αττικής κ. Κοσμάς και μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε η λιτανεία της ιεράς εικόνας. Προσήλθε πλήθος ορθοδόξων πιστών από την ευρύτερο πολεοδομικό συγκρότημα της Πρωτεύουσας και άπαντες δέχθηκαν κεράσματα που προσέφεραν η επιτροπή και τα μέλη της ενορίας. Είθε οι μεσιτείες της Κυρίας Θεοτόκου και του Τιμίου Σταυρού να μας καθοδηγούν στην Ορθοδοξία και την Ορθοπραξία με τον ενωτικό σύνδεσμο της αγάπης και της ταπείνωσης.

"Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΥΙΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ"

Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά Ομιλία 14η στον

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Ο τοίς πάσι παρεχόμενος βουλήματι, τό είναι Πάναγνε, εκ σού αρχήν χρονικήν, λαμβάνει καί τίκτεται, λύων τά χρόνια, παραπτώματα, τής συμπεσούσης Άχραντε, τών βροτών ρευστής ουσίας. (Θεοτοκίον Μηναίου Ζ' Ωδή, 24 Νοεμβρίου) 

Ο φύσει άναρχος, Υιός καί άχρονος, χρονικήν εκ Παρθένου Κόρης αρχήν, θέλων καταδέχεται, τους υπό χρόνον εκ φθοράς, αναπλάσαι προμηθούμενος. (Θεοτοκίον Μηναίου Δ' Ωδή, 15 Φεβρουαρίου) 

Νοός ο φρικτός σου τοκετός, νικά κατάληψιν, Θεοχαρίτωτε, Θεός γάρ πέφυκεν άναρχος, χρονικήν αρχήν δεξάμενος, διά τό σώσαι τούς πιστώς αυτώ κραυγάζοντας, Ευλογείτε, πάντα τά έργα Κυρίου τόν Κύριον. (Θεοτοκίον Μηναίου Η' Ωδή, 5 Απριλίου)

«Μεγάλο και Θείο, απόρρητο και ακατανόητο, όχι μόνο στους ανθρώπους αλλά και στους αγγέλους και τους αρχαγγέλους είναι το γεγονός ότι η φύση μας έγινε διά του Ιησού Χριστού ομόθεος και μας χαρίστηκε η επάνοδος μας στο καλύτερο. Αυτό είναι το μυστήριο που πιστεύεται αλλά δεν γνωρίζεται. Είναι ακατανόητο όχι μόνο στους ανθρώπους αλλά και στους αγγέλους και τους αρχαγγέλους. Αρχίζει από το γεγονός που γιορτάζεται σήμερα. Ο αρχάγγελος ευαγγελίζεται στην Παρθένο τη σύλληψη του Ιησού Χριστού. Εκείνη έκπληκτη ζήτησε τον τρόπο με τον οποίο αυτό θα γινόταν και είπε προς αυτόν: «πώς θα μου συμβεί αυτό αφού δεν γνωρίζω άνδρα;», και τότε ο αρχάγγελος κατέφυγε προς τον Θεό λέγοντας: «Πνεύμα Άγιο θα έρθει σ’ εσένα και δύναμις Υψίστου θα σε επισκιάσει». Αυτό που ομολογείται από τον αρχάγγελο προς την παρθένο ενέχει το μεγαλύτερο μυστήριο. Ο σωτήρας και λυτρωτής του ανθρωπίνου γένους, θα γίνει άνθρωπος για να σώσει τον άνθρωπο.

Παραβαίνοντας την εντολή του Θεού κατεβήκαμε μέχρι τον Άδη και πολλά δεινά μας βρήκαν διαδοχικά. Το γένος μας γεύτηκε τη λύπη και η ζωή μας έγινε γεμάτη οδύνη. Ο Θεός όμως που μας έπλασε με ευσπλαχνία και φιλανθρωπία έκλινε τους ουρανούς και κατέβηκε για να μας βρεί, παίρνοντας από την αγία Παρθένο τη φύση μας που την ανακαίνισε. Ο Θεός στέλνοντας τον αρχάγγελο στην Παρθένο την κάνει μητέρα του Χριστού μόνο με τη προσφώνηση που ακούει σήμερα. Αν η σύλληψη του Χριστού θα ήταν από ανθρώπινη επέμβαση ο Χριστός δεν θα ήταν ο νέος άνθρωπος. Τώρα ήρθε και από το Άγιο Πνεύμα γίνεται άνθρωπος και σαρκώθηκε στη μήτρα της παρθένου μένοντας αναλλοίωτος Θεός και τέλειος άνθρωπος.

Το όνομα της Παρθένου ήταν Μαριάμ, που ερμηνεύεται Κυρία. Εκείνη ήταν πράγματι παρθένος και στο σώμα και στη ψυχή. Είχε όλες τις αισθήσεις του σώματος εκτός από τον μολυσμό. Έχει γραφεί για κείνη ότι ήταν η κλεισμένη πύλη που κανείς δεν πρόκειται να περάσει από αυτήν παρά μόνο ο Χριστός. Η Παναγία είναι Κυρία και με ένα άλλο τρόπο. Δεσπόζει όλων καθώς είναι ελεύθερη και ρίζα της ελευθερίας του γένους των ανθρώπων, και γι’ αυτό ακριβώς ο άγγελος εμφανιζόμενος στη Παρθένο της απευθύνει το: «Χαίρε κεχαριτωμένη. Ο Κύριος είναι μαζί σου, είσαι ευλογημένη ανάμεσα στις γυναίκες». Η Παρθένος φοβήθηκε μήπως ο άγγελος είναι κάποιος απατηλός και δεν δέχτηκε χωρίς εξέταση τον χαιρετισμό. Ταράχθηκε και ρώτησε πώς είναι δυνατό να γίνει αυτό. Ο αρχάγγελος αμέσως της διέλυσε τον Θεοφιλή φόβο λέγοντας της : «Μη φοβάσαι Μαρία γιατί πέτυχες τη χάρη του Θεού».

Η Παρθένος ρώτησε όχι από απιστία αλλά επειδή ζητούσε να μάθει πώς ήταν δυνατό να πραγματοποιηθεί αυτό το θαύμα, γι΄αυτό ακριβώς μετά την εξήγηση του αρχαγγέλου εκείνη τρέχει προς τον Θεό και απευθύνεται προς αυτόν. Λέγει λοιπόν στον αρχάγγελο: «αν όπως λες έρθει σ΄εμένα το Άγιο Πνεύμα για να με καθαρίσει περισσότερο και να με δυναμώσει να δεχτώ το σωτήριο έμβρυο, αν με επισκιάσει η δύναμη του Υψίστου που θα μορφώσει μέσα μου ως άνθρωπο αυτόν που είναι Θεός και Βασιλεύς αιώνιος, πιστεύω ότι τίποτε δεν είναι αδύνατο για τον Θεό. Λοιπόν, ιδού εγώ η δούλη του Κυρίου ας γίνει σύμφωνα με το λόγο σου». Τότε έφυγε από εκεί ο άγγελος αφού άφησε στην γαστέρα της τον Δημιουργό του κόσμου ενωμένο με την Παρθένο.

Μετά από αυτό το γεγονός η Παναγία είναι το μοναδικό μεθόριο μεταξύ κτιστής και άκτιστης φύσεως είναι η χώρα του αχωρήτου. Αυτήν θα υμνήσουν στο μέλλον μετά το Θεό όλοι οι πιστοί. Αυτή είναι η αιτία κάθε καλού και η προστάτης και πρόξενος των αιωνίων αγαθών, είναι η αρχή των αποστόλων και το εδραίωμα των μαρτύρων, είναι η δόξα της γης και η τερπνότητα των ουρανίων, είναι το στολίδι όλης της κτίσεως. Από αυτήν ας αποκτήσουμε ελπίδα και εμείς και με τις δικές της αδιάκοπες προσευχές για όλους μας ας έρθει η δόξα και η χαρά εκείνου που γεννήθηκε από τον Πατέρα πριν από τους αιώνες και σαρκώθηκε από την Παναγία μας. Στον Ιησού Χριστό ανήκει κάθε δόξα και τιμή και προσκύνηση στους αιώνες τον αιώνων». Αμήν.

ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΝΕΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ

Με την χάρη του Τριαδικού Θεού, ένας νέος Κληρικός προστέθηκε στους Λειτουργούς της Εκκλησίας μας. Ο Ιεροδιάκονος π. Αθανάσιος Δημουλάς, που εξυπηρέτησε τον αοίδιμο Πρωθιεράρχη μας Θηβών κυρό Χρυσόστομο κατά την τελευταία δεκαετία της οσιακής ζωής του, έλαβε τον δεύτερο βαθμό της ιεροσύνης, δια των τιμίων χειρών του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος κ. Κοσμά. Η Χειροτονία τελέστηκε στην Μονή της μετανοίας του νέου Ιερομονάχου π. Αθανασίου, των Οσίων Αγιορειτών Πατέρων Βιλλίων Αττικής κατά το Σάββατο 24ης Μαρτίου, προερτίων του Ευαγγελισμού. Την συμμαρτυρία στην χειροτονία έδωσε ο τελών χρέη Καθηγουμένου, Παν/τος Ιερομόναχος π. Ευθύμιος Κωτούλας ενώ συνιερούργησε  και ο Παν/τος Ιερομόναχος π. Δαμασκηνός Κοραής εκ της αδελφής Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Κύπρου. 

Ο Παν/τος Ιερομόναχος π. Αθανάσιος γεννήθηκε το 1992 στην Αθήνα και μετά τις εγκύκλιες σπουδές κι αφού διέκοψε τις σπουδές στο Πανεπιστήμιο, ακολούθησε την μοναχική πολιτεία υπό τον Γέροντα Μητροπολίτη Θηβών κυρό Χρυσόστομο (+2023). Χειροτονήθηκε Διάκονος το 2016 από τον αείμνηστο Πρωθιεράρχη κυρό Χρυσόστομο και τον υπηρέτησε με πιστότητα, σεβασμό και υπακοή στην επίπονη και γεμάτη πειρασμούς και επιθέσεις Αρχιερατική του πορεία.

Αναφώνουμε κι εμείς το "άξιος" κι ευχόμαστε στον Άγιο Τριαδικό Θεό (στους έσχατους καιρούς που ζούμε και που η φήμη του κλήρου έχει αμαυρωθεί από ανάξιους) να αναδεικνύει άξιους κληρικούς με Ορθόδοξο, θυσιαστικό φρόνημα και πνευματική αγωνιστικότητα, χωρίς να παραβλέπουν τον σύνδεσμο της αγάπης, της φιλαδελφείας και της υπακοής, προς σωτηρίαν αθανάτων ψυχών υπέρ των οποίων ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός ενανθρώπησε και έχυσε το πανάγιο αίμα Του επί του Σταυρού.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 2024

 ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ

ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Με ιδιάζουσα κατάνυξη, εορτάστηκε ο θρίαμβος της Ορθοδοξίας έναντι των αιρέσεων και ειδικότερα κατά της Εικονομαχίας στις ενορίες των Ορθοδόξων σε Ελλάδα, εξωτερικό και στις αδελφές καθ' ημάς Εκκλησίες Ρωσίας και Κύπρου.

Στον ιστορικό Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Ευαγγελιστού Ματθαίου Μάνδρας ιερούργησε ο Παν/τος Ιερομόναχος π. Ευθύμιος Κωτούλας της Ιεράς Μονής Οσίων Αγιορειτών Πατέρων Βιλλίων Οινόης. Αναγνώστηκε το Συνοδικό της Ορθοδοξίας και τελέστηκε η λιτανεία των ιερών εικόνων.

Στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Πεύκης, στα βόρεια προάστια των Αθηνών, την εόρτια Θεία Λειτουργία τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος κ. Κοσμάς βοηθούμενος υπό του Ιεροδιακόνου π. Αθανασίου Δημουλά.

Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, τελέστηκε κατά το έθος ο Κατανυκτικός Εσπερινός της εορτής υπό του Σεβ/του Μητροπολίτου Αττικής κ. Κοσμά μετά του Ιεροδιακονου π. Αθανασίου. Παρέστησαν πιστοί εκ διαφόρων περιοχών της Αττικής και της Πρωτεύουσας και Μοναχοί της Ιεράς Μονής Οσίων Αγιορειτών Πατέρων Βιλλίων Αττικής. Μετά την λιτάνευση της ιεράς Αχειροποιήτου Εικόνος του Θεανθρώπου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, πραγματοποιήθηκε κατάλληλη ομιλία υπό του Σεβασμιωτάτου Αττικής κ. Κοσμά για το Χριστολογικό δόγμα όπως συμπεριληπτικώς και Ορθοδόξως εμπεριέχεται στην τριπλή Αρχιερατική Ομολογία των εψηφισμένων Αρχιερέων και στις δογματικές αποφάσεις της Αγίας Δ' Οικουμενικής Συνόδου. Στο Χριστολογικό δόγμα με την ενσάρκωση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στηρίχτηκαν οι Άγιοι Πατέρες για την Θεανδρική εικόνιση Του, πέρα από την Ιερά Παράδοση.

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΕΙΡΗΝΗΣ

 

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ὅλοι ἐμεῖς εἴμαστε ἀδέλφια, γιατὶ προερχόμαστε ἀπὸ ἕναν πατέρα καὶ δημιουργό. Μόνο ἐμεῖς ἔχουμε γίνει κατ’ εἰκόνα Θεοῦ. Καταγόμαστε ἐπίσης ὅλοι ἀπὸ ἕναν ἐπίγειο πατέρα, τὸν Ἀδάμ. Ἐμεῖς κατοικοῦμε καὶ στὸν ἴδιο τόπο καὶ ἔχουμε κοινὴ μητέρα τὴν Ἐκκλησία. Ἀρχηγὸς τῆς Ἐκκλησίας καὶ τελειωτὴς εἶναι ὁ Χριστός, ὁ γνήσιος Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ποὺ δὲν εἶναι μόνο Θεός μας, ἀλλὰ θέλησε νὰ γίνει καὶ ἀδελφὸς καὶ πατέρας μας. Ὅταν ἐμφανίστηκε στὶς γυναῖκες ποὺ ἦρθαν στὸν τάφο, μετὰ τὴν τριήμερη Ἀνάστασή του ἀπὸ τοὺς νεκρούς, εἴπε: “Πηγαίνετε καὶ πεῖτε στοὺς ἀδελφούς μου νὰ ἀναχωρήσουν στὴ Γαλιλαῖα καὶ ἐκεῖ θὰ μὲ δοῦν”.

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος γράφει: “Ἐπειδὴ τὰ παιδιὰ ἔχουν σάρκα καὶ αἶμα, καὶ ὁ Χριστὸς ἔλαβε τὰ ἴδια στοιχεῖα, ὥστε μὲ τὸν θάνατο νὰ καταργήσει αὐτόν ποὺ κυριαρχοῦσε στὸν θάνατο, δηλαδὴ τὸν διάβολο”. Ὅλοι ἐμεῖς μὲ τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος βαπτισθήκαμε σὲ ἕνα σῶμα. Ἔχουμε μία πίστη καὶ μία ἐλπίδα στὸν ἴδιο Θεό, ποὺ μὲ τὴν ἀγάπη του μᾶς συγκεντρώνει δίπλα του καὶ μᾶς κάνει τὸν ἕνα μέλος τοῦ ἄλλου καὶ αὐτοῦ τοῦ ἴδιου.

Μὲ τὴ συνέργεια τοῦ πονηροῦ μπῆκε δυστυχῶς ἀνάμεσά μας ἡ ἀδιαφορία καὶ κάποτε τὸ μῖσος καὶ ἔφυγε ἡ ἀγάπη. Τώρα ἔχουμε διασπασθεῖ ἀπὸ τὴ μεταξύ μας κοινωνία καὶ γινόμαστε ἐχθρικοὶ ὁ ἕνας πρὸς τὸν ἄλλον. Γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς ὑπάρχουν ἐμφύλιες ἐπαναστάσεις, συγχύσεις καὶ ταραχές. Κατοικοῦμε στὴν ἴδια πόλη καὶ γίναμε ἀντίπαλοι, ὥστε νὰ νομίζει κανεὶς ὅτι ἡ πόλη αὐτὴ κυριεύθηκε ἀπὸ ἐχθρούς.

Μὴ στενοχωρηθεῖτε μὲ αὐτὰ ποὺ ἀκοῦτε, γιατὶ εἶναι ἡ ἀλήθεια, καὶ σᾶς τὰ λέω γιὰ νὰ ἀναγνωρίσετε τὴν ἀσθένεια ποὺ μᾶς κατέχει καὶ νὰ ἀναζητήσετε τὴν αἰτία. Σᾶς βοηθῶ, γιὰ νὰ ἐπιθυμήσετε τὴ θεραπεία καὶ νὰ τρέξετε νὰ τὴν ἀποκτήσετε καὶ νὰ τὴ φυλάξετε. Γιατὶ γιὰ ποιὸν ἄλλο λόγο χάσατε τὴν ἀγάπη μεταξύ σας καὶ μὲ τὸν Θεό, παρὰ ἀπὸ τὴ διάθεσή σας γιὰ τὴν ἁμαρτία; Ὁ Κύριος λέει στὸ Εὐαγγέλιο ὅτι: “Μὲ τὴν αὔξηση τῆς ἁμαρτίας θὰ ψυχρανθεῖ ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν”. Ὅταν ὅμως ψυχρανθεῖ τελείως ἡ ἀγάπη, εἶναι ἀδύνατο νὰ παραμένει ἡ χάρις καὶ ἡ κηδεμονία τοῦ Θεοῦ ἀνάμεσά μας.

Θὰ σᾶς παρουσιάσω τὰ πράγματα μὲ ἕνα παράδειγμα. Ἡ ψυχὴ τοῦ καθενός μας μοιάζει μὲ λυχνάρι ποὺ ἔχει σὰν λάδι τὴν ἀγαθοεργία καὶ φυτίλι τὴν ἀγάπη. Ἐπάνω στὴν ἀγάπη ἀναπαύεται ἀντί γιὰ φῶς ἡ χάρις τοῦ Πνεύματος. Ὅταν ἐξαφανιστεῖ αὐτὸ τὸ λάδι, δηλαδὴ ἡ ἀγαθοεργία, ἀναγκαστικὰ ἡ ἀγάπη ποὺ ὑπάρχει στὴν ψυχὴ ψυχραίνεται καὶ τὸ φῶς φεύγει. Τὸ φῶς τῆς κηδεμονίας καὶ τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ ἔτσι φεύγει καὶ ἀπομακρύνεται ἀπό τοὺς ἀνθρώ¬πους, γιατὶ ἔδιωξαν μόνοι τους τὴν ἀγάπη ἀπὸ κοντά τους. Προτιμήσαμε τὴν ἁμαρτία, καὶ ἀνάμεσά μας φυτρώνουν ἐμφύλιες προστριβὲς καὶ σύγχυση. Ἐκεῖ ἐργάζεται ὁ ἀρχηγὸς τῆς κακίας, ποὺ κάνει τοὺς ἀνθρώπους νὰ γίνονται σὰν θηρία καὶ νὰ ἀποκτοῦν ἦθος δαιμόνων.

Γυρίστε, λοιπόν, ξανὰ στὸν δρόμο τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ, γιὰ νὰ κρατήσετε γιὰ πάντα μεταξύ σας τὴν ὀμόνοια καὶ νὰ ἐπιστρέψει κοντά σας ὁ Κύριος. Συμφιλιωθεῖτε μὲ τὸν Θεό. Ἀναγνωρίστε τὴ μεταξύ σας συγγένεια ὄχι μόνο κατὰ τὴν ψυχὴ ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸ σῶμα. Μὴ σκέπτεσθε τὸ κακὸ καὶ μὴ θελήσετε ποτὲ νὰ ἀνταποδώσετε κακὸ ἀντὶ κακοῦ. Νικῆστε μὲ τὸ ἀγαθὸ τὸ κακὸ καὶ ἀγκαλιάστε τὴ μεταξύ σας ἀγάπη, γιὰ νὰ ἀποκτήσετε καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ὅσοι δὲν ἀγαποῦν τοὺς ἀδελφούς τους, δὲν μποροῦν νὰ ἔχουν ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ νὰ ἀπολαμβάνουν τὴ δική του χάρι καὶ κηδεμονία.

Ἀδελφοί, ὑπακοῦστε στὰ λόγια μου. Τὴν εἰρήνη σᾶς κηρύττω καὶ σᾶς παρακαλῶ νὰ συνεργαστεῖτε γι’ αὐτὴ μαζί μου. Συγχωρῆστε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ γίνετε παιδιὰ τῆς εἰρήνης. Ὁ Χριστὸς εἶπε στοὺς μαθητές του, καὶ μέσα ἀπὸ ἐκείνους σ’ ἐμᾶς, σὲ ὅποια πόλη ἢ σπίτι καὶ ἂν μπαίνουμε, νὰ διακηρύττουμε τὴν εἰρήνη. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος γράφει: “Νὰ ἐπιδιώκετε τὴν εἰρήνη μὲ ὅλους καὶ τὸν ἁγιασμό, γιατὶ χωρὶς αὐτὴν κανεὶς δὲν θὰ δεῖ τὸν Κύριο”. Ἔτσι νὰ ζήσουμε συμφιλιωμένοι καὶ συναγμένοι ὅλοι μὲ τὴν εἰρήνη, τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ὀμόνοια. Ἔτσι θὰ ἔχουμε ἀνάμεσά μας τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ τὴ γλυκιὰ ἐπαγγελία του. Τότε ὁ ἴδιος γιὰ χάρη μας θὰ ἐξομαλύνει κάθε δυσκολία αὐτῆς τῆς ζωῆς καὶ θὰ μᾶς χαρίσει τὴν ἀληθινὴ καὶ αἰώνια ζωή. ΑΜΗΝ.